Op woensdag 21 september - mijn verjaardag - ben ik naar het ziekenhuis geweest voor de 3-maandelijkse CT scan en ik moest ook bloed laten prikken. Bij dergelijke acties wordt altijd ter controle naar de geboortedatum gevraagd en alle verpleegkundigen waren zo attent om mij meteen te feliciteren.
Normaliter zou ik de uitslag pas vrijdag 30-9 te horen krijgen, maar omdat ik me toch wel zorgen begon te maken over de toenemende gevoelloosheid in mijn linkerbeen, heb ik toch maar contact opgenomen met de afdeling Oncologie van het UMC Utrecht. Ik wist dat mijn eigen oncoloog met vakantie was, maar ik werd doorverbonden met een vervanger. Hij had de uitslag van de CT al voor zich en daar kwam uit dat de tumor in de nier marginaal gegroeid was (mijn eigen oncoloog zal dat ongetwijfeld een meetafwijking noemen), de tumor op de rib is geslonken en de situatie in mijn rug is ongewijzigd. Daarmee lijkt het onwaarschijnlijk dat de klachten in mijn been een relatie hebben met de kanker. Om verder te zoeken naar een oorzaak ben ik doorverwezen naar een neuroloog (in het UMC) en daar heb ik maandag 26-9 en afspraak mee. Ik hoop dat er wel een (te verhelpen) oorzaak gevonden wordt door de specialisten, vandaar de blogtitel van Coldplay.
Afgelopen dinsdag 20 september had ik een afspraak voor een fit-test op de sportschool. Ik had die ochtend reeds zelf mijn bloeddruk opgenomen voordat ik uit bed stapte en deze was 109-71, dus prima. Mijn gewicht was na een toiletbezoek 70,1 kg en daarmee de laatste maanden ook stabiel. Onderdeel van de fit-test zijn o.a. het meten van de bloeddruk en gewicht en die lagen na een half uur sporten en een ontbijt uiteraard iets hoger dan mijn eigen metingen. Het apparaat waarmee mijn vetpercentage gemeten werd gaf echter een foutcode (Err4), hetgeen inhield dat ik buiten de verwachte marges viel. Aangezien er reeds een dalende trend te zien was in de vorige testen was de conclusie dat mijn vetpercentage nog verder gedaald moest zijn tot een onwaarschijnlijk laag niveau. (Er zijn mensen die er hun best voor doen, maar ik had het graag anders gezien ... ). De fietstest leverde overigens het resultaat 'uitstekend' op, dus conditioneel zit het wel goed. Omdat er geen gewichtsafname is, moet er dus ook sprake zijn van een toename van spierweefsel.
Ik had me voor 's avonds bij een vriendin aangemeld voor een optreden van singer-songwriter Dowan in haar huiskamer. Ik had met haar afgesproken dat ik tussen het optreden door enkele gedichten zou voordragen. Ik had gekozen voor de gedichten die ik geschreven had naar aanleiding van mijn afscheid van de band begin van dit jaar (ook een mooie gelegenheid om ze weer wat verder aan te scherpen) plus twee gerelateerde gedichten. Ik heb het als een bijzonder intiem optreden ervaren, zowel als luisteraar als dat van dichter, een mooie combi.
Op 21 september ben ik met mijn beste vriend naar een optreden van trompettist Eric Vloeimans & Friends in het Frits Philips Muziekcentrum geweest, zeg maar een verjaardagscadeautje. Voor de pauze bracht hij bijna meditatieve muziek met verrassende instrumentcombinaties, zoals accordeon en cello of met tabla en flamencogitaar. Wegdromen met de ogen dicht, geweldig mooi. Na de pauze tapte hij uit een ander vaatje en speelde hij samen met een combo (bas-gitaar, drums en toetsen), soms aangevuld met een blazersensamble en/of zang van Ntjam Rosie (mooie stem én vrouw). Veelal hele mooie momenten, afgewisseld met enkele passages, waarin het combo volledig uit de bocht vloog en ik even afhaakte. Al met al heb ik vooral genoten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten