donderdag 9 juli 2015

Do 9-7-2015 Take it to the limit

Afgelopen zaterdag is de Tour de France gestart in Utrecht. Mooie beelden van de versierde stad op TV en Facebook, geen misstanden, één groot feest. Fysiek durfde ik het nog niet aan om tussen de mensenmassa's in de gehele middag langs het parcours van de Proloog te gaan staan, maar 's avonds zijn we wel even sfeer gaan proeven in Utrecht. Delen van het parcours lagen ook op onze route, maar eerst kwamen we langs het van der Valk hotel De Biltsche Hoek, waar de BMC ploeg met winnaar van de proloog Rohan Dennis verbleef. Het was redelijk druk in de stad en er was muziek op het Janskerkhof, het Domplein en het Ledig Erf.

De Tour is ook een mooie inspiratiebron voor mijn gedichten, net als de Grieken. Dit zijn ook - niet geheel toevallig - de twee onderwerpen die het nieuws momenteel overheersen.

Maandag ben ik de gehele middag op mijn werk geweest. Deze dag werden er zogenaamde OBT sessies georganiseerd over tal van onderwerpen. Los van het feit dat ik wel geïnteresseerd was in de inhoud van deze kennissessies, was het voor mij tevens een testcase om te ervaren hoe ik zo'n middag zou verwerken.
Er was voor mij keurig een prima (bureau-) stoel geregeld, maar de les was wel dat ik bij langdurig zitten beter met mijn benen omhoog kan zitten, want aan het einde van de middag voelde mijn linkerbeen tot onder de knie redelijk gevoelloos (slapend gevoel).
Ik was verder positief verrast dat het me weinig moeite kostte om de concentratie vast te houden (m.u.v. één sessie, maar dat betrof ook een flutverhaal ... ).

Op dinsdag weer een trainingsrondje op de Heuvelrug van 42 km gemaakt, bijna hetzelfde rondje als vorige keer, maar sommige lusjes andersom gefietst om de helling een keer van de andere kant te nemen. Bij de fietstochten merk ik wel dat mijn spieren de limiet bepalen van de inspanning die ik kan leveren. Ze missen explosiviteit en ik kan daardoor mijn hart en longen op dit moment ook nog niet op toeren jagen. Dat zou mogelijk een effect van de medicijnen kunnen zijn (laag fosfaat niveau? ...), volgende week maar eens navragen bij de oncoloog. Ik zou het graag beter zien worden als gevolg van al mijn inspanningen, vandaar de blogtitel van de Eagles.

Dinsdagavond en gisteren heb ik gevolg gegeven aan een noodkreet van mijn overbuurvrouw, die al enkele dagen geen internet verbinding meer had. Ik kwam er redelijk snel achter dat haar router geen signaal uitzond en herstarten hielp niet. Omdat ik gisteren toch het dorp in moest voor een batterij voor mijn horloge heb ik maar meteen een nieuwe router voor haar aangeschaft en die gisterenavond geïnstalleerd. Binnen een half uur was er een nieuw netwerk up and running. Het geeft een goed gevoel als je mensen kan helpen.

Vanmiddag heb ik een afscheidsborrel van een collega met wie ik sinds 2001 regelmatig heb samengewerkt. Hij heeft een nieuwe uitdaging gevonden buiten de Rabobank. Mijn fysieke inspanning vandaag wordt dus heen en weer fietsen naar Utrecht. Beetje jammer dat ik daardoor het andere fietsen (TdF op TV) moet missen, maar er is geen enkele twijfel over de prioriteit.

En dan staat er een vanaf morgen een intensieve en ook wel spannende week voor de boeg.
  • Vrijdagavond vanaf 18:00 eerst een feestje en daarna bandrepetitie met enkele nieuwe probeersels op het programma.
  • Zaterdag geen afspraken, maar waarschijnlijk wel een rondje fietsen.
  • Zondag rusten totdat ik 's middags naar North Sea Jazz ga met een vriend (zoveel mogelijk zit-tribunes, dus kussentje mee. Misschien wel een van de grootste fysieke uitdagingen tot nu toe).
  • Maandag zal wel een bijkom-dag worden en dinsdag heb ik ook geen afspraken.
  • Woensdag heb ik een afspraak met de bedrijfsarts in Utrecht,
  • Donderdag weer de driemaandelijkse CT scan en
  • Vrijdag de uitslag daarvan (spannend!).





Geen opmerkingen:

Een reactie posten