Afgelopen zondag zijn Bertie en ik rond lunchtijd voor een korte vakantie vertrokken naar Gent. Na enig gezoek in de bouwput, die Gent momenteel is, waren we rond 14:00 in ons hotel, middenin het stadscentrum bij het Vrijdagplein. Aangezien we pas vanaf 15:00 konden inchecken, besloten we om even een kop koffie te gaan drinken in de stad en de spullen in het bagagedepot achter te laten. Rond 15:00 waren we weer terug om de sleutel van de ruime kamer op te halen, om vervolgens een wandeltocht te maken door het historische centrum van Gent. Het was net of we in een ansichtkaart van Anton Pieck beland waren, simpelweg prachtig. Maar het was inmiddels ook al wel rijkelijk laat om nog uitgebreide bezoeken te brengen aan bepaalde bezienswaardigheden, dus die bewaarden we liever voor maandag. Voordat we terugkeerden naar het hotel hebben we een heerlijke maaltijdsalade gegeten in een restaurant op het Vrijdagplein. En het weer was prima deze dag.
Op maandag namen we dus wel de tijd voor uitgebreidere bezoeken en begonnen we bij stadskasteel Gravensteen, dat zonder voorbehoud een aanrader genoemd mag worden. Daarna hebben we het Belfort beklommen (ik zoveel mogelijk met de lift), ofwel de verdedigingstoren van de stad Gent, die bovenin een spectaculair uitzicht bood. Tot slot mochten we volgens de boekjes Gent niet verlaten zonder bezichtiging van het wereldberoemde schilderij "Het Lam God's' van de middeleeuwse gebroeders van Eyk in de Sint Baafs kathedraal. Tussen de bedrijven door hadden we uiteraard ook nog tijd voor af en toe een lekkere kop koffie of een lunch.
Ook bijzonder was onze toevallige ontmoeting met stadsdichter Coenraed de Waele, die ons tijdens een bui op een overdekt terras wist te vermaken met enkele verhalen en waarvan ik een leuk boek heb gekocht. Enkele van zijn gedichten hebben mijzelf inmiddels ook weer geïnspireerd tot het schrijven van nieuwe nachtelijke (slapen blijft moeizaam vanwege de slijmvorming in mijn longen) gedichten over aardse onderwerpen.
Na een uurtje relaxen op de hotelkamer gingen we opnieuw uit eten. We kozen nu voor restaurant Sushi Paradise op opnieuw het Vrijdagplein en we moesten bekennen dat deze goddelijk smaakte! Niet eerder in mijn leven heb ik zo'n geweldige sushi gegeten.
Het weer was tot in de late middag redelijk, maar daarna werd het wel minder met een enkele bui, maar vooral ook een stormachtige wind.
Vanochtend was het weer niet om over naar huis te schrijven. Aangezien we de hoogtepunten naar onze bescheiden mening wel hadden gehad, besloten we om nog even kort te gaan shoppen in de stad en we waren rond 14:00 weer thuis.
Vanmiddag werd ik gebeld door de oncoloog uit het Diak. Zij had contact gehad met mijn nieuwe oncoloog in het UMC Utrecht en de laatste had verschillende trajecten lopen, waar ik eventueel op aan zou kunnen haken, maar hij wilde me graag eerst zelf zien (op 17-2) om te kunnen bepalen wat het meest voor de hand zou liggen. Dat betekent dus wel weer een weekje uitstel van behandeling, maar het feit dat er meer mogelijk lijkt dan standaard het volgende pilletje, geeft me toch wel het gevoel dat ik met de overstap een juiste keuze heb gemaakt. Vandaar dat ik als blogtitel deze song van Little River Band heb gekozen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten