Vr 26-2-2016 The Last Time

Ik voel me de afgelopen week eigenlijk best wel goed, zo zonder medicijnen. Ik heb weer energie om dagelijks naar de sportschool te gaan of om andere oefeningen te doen. Aan de andere kant is het ook wel weer een beetje eng omdat we over twee weken (op 11 maart) pas horen tot welk meetbaar resultaat de periode van bijna 2 maanden zonder medicijnen heeft uitgepakt. 

Waar ik het niet eerder in deze blog over heb gesproken is mijn besluit om te stoppen met de band. Dat heeft er alles mee te maken dat ik niet wilde dat de band mijn besluit zou moeten lezen via mijn blog. Ik heb tot enkele weken geleden veel zitten te wikken en wegen over mijn rol in de band. 

• Ik werd meer en meer een onzekere factor. De ene keer kwam ik een repetitie zonder al te veel ongemakken door, een andere keer leverde deze me erg veel ongemak op tijdens en na de repetitie. 
• Als we nu een optreden zouden boeken voor bijvoorbeeld over 2 maanden, dan zou het best onvoorspelbaar zijn of ik dat op dat moment fysiek nog aan zal kunnen.  
• We zouden kunnen besluiten om het alleen bij repetities te houden, maar repeteren zonder druk van optredens werkt voor mij (en waarschijnlijk ook de rest van de band) weinig motiverend. 

Voor mij begon dit allemaal dermate zwaar te wegen dat ik geen andere optie zag dan stoppen.

• Dat geeft mij rust in mijn hoofd en de ruimte om zelf – zonder enige vorm van druk - nog wat aan te klooien met muziek maken op de momenten dat ik daar energie voor, en zin in heb. Wellicht kan ik nog iets bedenken in de vorm van een combinatie van mijn gedichten en muziek. Daar zou ik zeker niet aan toekomen als ik actief zou blijven in de band.
• Dat maakt ook voor de rest van de band de weg vrij om keuzes te maken voor de toekomst.

Op 20-2 hadden we nog een klein optreden in besloten kring en dat werd bijzonder positief ontvangen. Dat voelde toch enigszins als stoppen op een hoogtepunt. Ik had ook nog 4 leuke gedichten geschreven over de stereotype kenmerken van de verschillende rollen in de band (gitarist, drummer, bassist en zanger), die ik tijdens het optreden heb voorgedragen en die tot de nodige (positieve) hilariteit leidden. Als definitief afscheid gaan we later nog een keer met de band chinezen. De blogtitel van The Rolling Stones heeft natuurlijk betrekking op dit laatste onderwerp.

Inmiddels heb ik mijn elektrische gitaar, versterker en effecten thuis al weer aangesloten om voor mezelf aan de slag te gaan. De bas-spullen stonden sowieso altijd al klaar.