21-2-2015 We Are Family

Ik heb weer het nodige nieuws én vooral de tijd om het op te schrijven. Gezien het feit dat mijn blog inmiddels meer dan 20.500 pageviews heeft ( "dat gaat hard ... dat gaat hééél hard" ... ), voorziet deze klaarblijkelijk in een behoefte. Het geeft vooral ook een goed gevoel en ik wens jullie opnieuw veel leesplezier.

Bezoek oncoloog

• Afgelopen woensdag had ik mijn tweewekelijkse bezoek bij de oncoloog en de bloedwaarden waren allemaal goed. Alleen de uitslag van het schildklierhormoon was nog niet binnen, maar ze vermoedde dat ook die wel in orde zou zijn op basis van de waarde van een andere stof. Die stof stimuleert de schildklier en wordt aangemaakt door de hersenen als de waarde van het schildklierhormoon te laag is. De aanmaak stopt weer als die waarde goed is (alsof ze met elkaar op de wip zitten ... ).
• Op mijn vraag of ik me zwaar mocht inspannen (denk aan mijn Alpe d'Huez-doelstelling ... ) reageerde ze dat ik dat gerust kon doen, zolang  ik me daar goed bij voelde en mezelf niet zou uitputten (en daar is vooralsnog geen enkele sprake van ... ).

Revalidatie

• De loopoefeningen van De Hoogstraat helpen mij daadwerkelijk om mijn coördinatie te verbeteren en ik had gewild dat ik die eerder had gekregen. Het motto van mijn fysiotherapeut: "We kunnen het probleem in je rug niet verhelpen, maar we kunnen je wel leren om daar mee om te gaan". Een pragmatische aanpak die me wel aanspreekt.
• Na bestudering van het inspanningsschema van mijn fysiotherapeut ben ik tot de conclusie gekomen dat ik daar niet eens dramatisch van afwijk (alleen tijdens conditietraining op mijn hometrainer raak ik wel degelijk buiten adem, dus zo "Hard To Handle" ben ik niet eens ... ). Dat stelde hem ook wel gerust. 
• In mijn vorige blogpublicatie had ik aangegeven dat ik maar een beetje zelfstandig moest aanklooien tijdens de kracht- en conditietraining, maar ook daarvoor ga ik nog een schema krijgen. Omdat ze mij met spoed ertussen hebben gepland had de fysiotherapeut daar nog geen tijd voor gehad (nou ja, ik kan me ook prima zelf vermaken, dat doe ik per slot van rekening al maanden ... ). Om diezelfde reden heb ik op maandag ook een ongunstige agenda met een gat van ruim 3 uur.
• Afgelopen donderdag heb ook ik al weer zelfstandig op mijn eigen vertrouwde CUBE fiets gereden op de parkeerplaats van De Hoogstraat. Bij een laag tempo was het nog even lastig om de voeten op de pedalen te houden (ik voelde links ook niet goed of ik op de normale of de SPD zijde van mijn hybride pedaal stond ... ), maar toen ik het tempo verhoogde (dat kon de fysio natuurlijk niet bijhouden ... ) ging ook dat beter. Ook een noodstop maken en op- en afstappen ging goed. Ik had 's ochtends al wel mijn zadel iets lager gezet, opdat ik met beide voeten aan de grond kon.
• Vandaag (21-2) een pittig programma afgewerkt (kracht, coördinatie en een flinke wandeling). De krachtoefeningen heb ik - net als eerder deze week mijn muziekinstrumenten - verhuisd van de begane grond naar de 1e verdieping, dus ik ben langzaam aan mijn Man's Cave weer in gebruik aan het nemen. De oefeningen die ik op bed deed, doe ik daar op een matje op de vloer. Ik voel daarbij wel nadrukkelijker het "spijkerbed" in mijn rug, maar dat zal vast een kwestie van wennen zijn.
  Morgen staat er weer een uurtje spinning op het programma, de coördinatie oefeningen zijn dagelijkse kost. Daarna neem ik 's middags maar eens even rust, want op maandag mag ik weer aan de slag op De Hoogstraat. 

Klachtenafhandeling Diakonessenhuis

• Na de therapie in De Hoogstraat van donderdag had ik nog net even tijd om te douchen en kort bij te komen, om vervolgens weer naar het ziekenhuis te rijden voor een afspraak om 17:45 met de medewerkster van het klachtenbureau, de orthopeed en de uroloog. Dit naar aanleiding van mijn klacht (de lijst met 17 punten ... ). 
• Ik kreeg alle ruimte om de (ernstige) punten uit mijn lijst toe te lichten en hoe ik dat beleefd had en er werd begrip getoond voor mijn klachten. 
• De orthopeed gaat nog uitzoeken hoe het heeft kunnen gebeuren dat de doorverwijzing naar De Hoogstraat fout is gelopen (normaal gesproken had er een revalidatiearts betrokken moeten zijn, maar die is pas na de controleafspraak op 1-12 in beeld gekomen ... ). 
• De uroloog had de beleving dat hij tijdens het gesprek in december m.n. gedoeld had op de uitzaaiing op de rib en niet op de longen, waarbij Bertie en ik ervan overtuigd waren dat het over de longen ging. Ik had geen behoefte aan een welles-nietes discussie, dus heb ik de uitleg maar ter kennisname aangenomen.  
• Ik was om 19:30 pas weer thuis.

Blogtitel

• "There was some thunder Down Under", ofwel Janneke en Renske hadden ruzie. Tijdens een skype gesprek met Janneke heb ik aangegeven dat mij dit toch wel enige stress bezorgde. Of het daardoor komt weet ik niet, maar inmiddels is de ruzie gelukkig weer bijgelegd. De toepasselijke blogtitel is (opnieuw ... ) een song van Sister Sledge (met de gebruikelijke funky gitaar- en baspartij van Nile Rodgers en zijn maatje Bernard Edwards ... ).

Muziek 

• Ik zit regelmatig in de auto onderweg naar De Hoogstraat of het ziekenhuis en daarin zit een wisselaar met 6 CD's, waarvan 4 van onze Ozzies (Janneke en Renske dus, uit de tijd dat ze rond Kerst en Nieuw even "Up Above" waren ... ), Niet bepaald mijn muziek, dus ik luister steeds opnieuw naar de 2 CD's van mijzelf (zitten er nog in van de zomervakantie in augustus! ... ). Het betreffen Jagged Little Pil van Alanis Morissette en Greatest Hits van John Hiatt. Absoluut niet verkeerd, maar ik begin ze onderhand toch wel een beetje zat te worden (tijd voor vervanging! ... ).