8-2-2015 Thinking Of You

Afgelopen donderdag ben ik naar het ziekenhuis geweest om mijn opgezette buik te laten onderzoeken (het voelde alsof de "zwangerschap" een aardig eind gevorderd was ... ). Via een echo werd uitgesloten dat het vocht in de buikholte betrof (hetgeen ook geen goed teken zou zijn geweest ... ). Dan maar een overzichtsfoto laten maken van de buikholte en die toonde wel een oorzaak: poep! Oplossing was dus simpel: een klysma, maar deze werd via een slangetje van pakweg 50cm ingebracht. En dat leidde tot een snelle "bevalling". "Het" liep sneller dan dat ik naar het toilet kon lopen. De schade was echter te overzien en bleef beperkt tot een tweetal vochtvlekjes. Voor de volledigheid werd de procedure nog maar een keer herhaald (ofwel: een tweede klysma ... ). Ditmaal ontstond er een wolkbreuk op het moment dat ik de deur van het toilet bereikt had. Gelukkig opnieuw alleen maar vocht van het klysma, maar ik was hier uiteraard niet op berekend (geen reserve ondergoed, dus met papier maar zoveel mogelijk proberen om het vocht te absorberen ... ),  Naast het laxeermiddel macrogol, dat ik begin januari in het ziekenhuis voorgeschreven kreeg, heb ik nu ook nog magnesiumhydroxide.

Vrijdag stond een afspraak met de oncoloog gepland. De bloedwaarden waren zeer goed, wel was een daling te zien van het schildklierhormoon, dat daarmee nog wel boven de normale waarden bleef. Via twee-wekelijkse controles wordt dit in de gaten gehouden. Omdat de bijwerkingen meevielen heb ik ook nog even het schema van 4 weken slikken en 2 weken pauze aan de orde gebracht, me het idee om langer door te gaan met slikken. Het 4+2 schema is echter standaard schema, dat doorgaans het beste effect heeft en er is geen aanleiding om daar van af te gaan wijken.
Verder heb ik aangegeven dat we ook naar andere opties kijken (bijvoorbeeld Centre for Personalized Cancer Therapy in het UMC ... ), maar eerst maar eens afwachten wat de effecten van de Sutent zijn (om me aan te sluiten bij de spreuk op de foto ... ).

Aansluitend daarop naar de dagbehandeling voor het APD infuus (afremmen botafbraak ... ). Dat was goed geregeld: er stond een comfortabel fauteuil voor mij klaar (ook voor de anderen hoor ;-) ... ), dus dat was een heerlijk relax moment na de houten ontwerpfouten in de wachtruimte bij de polikliniek. Ik heb het gedwongen rustmoment gebruikt om de structuur van twee Dylan songs voor de repetitie van vrijdagavond te analyseren. Daarnaast heb ik een stuk gelezen in het boek ANTIKANKER van Dr. Servan-Schreiber. Er is ook nog even naar mijn buik gekeken, maar opnieuw een klysma leek weinig toegevoegde waarde te hebben, dus eerst het effect van de magnesiumhydroxide (en tarwezemelen en gebroken lijnzaad ... ) maar eens afwachten en de eerste indruk is dat het in ieder geval enig effect heeft.

Wat me afgelopen week ook pijnlijk duidelijk is geworden, dat ik niet de enige ben die last heeft van mijn fysieke toestand. Bertie en ik lijken hier (vooralsnog ... ) psychisch beter mee om te kunnen gaan dan meerdere (meer dan ik dacht ... ) vrienden en familieleden. Het medeleven wordt uiteraard bijzonder gewaardeerd, maar het was uiteraard nooit de bedoeling dat zij ook mijn lijden delen (zoals er wel meer dingen niet onze bedoeling waren ;-) ... ).
De hierop betrekking hebbende blogtitel is van Sister Sledge (met een heerlijk funky gitaar- en baspartij van Nile Rodgers en zijn maatje Bernard Edward ... je zou bijna vergeten dat die meiden ook nog eens lekker zingen ... )
  
Ik zit inmiddels sinds donderdag in mijn medicijnen-pauze. Zoals al eerder aangegeven is het met de bijwerkingen reuze meegevallen, maar sinds vrijdagavond heb ik er nog een bij gekregen ... tijdens de bandrepetitie (hahaha, zie foto, dat krijg je ervan als je te weinig thuis oefent ... ).

Vanmiddag weer een flinke wandeling gemaakt (alleen, want Bertie zat in Thialf ... ), Het ging zo goed, dat ik besloot om mijn voorgenomen rondje fiks uit te breiden. Volgens Strava was het echter niet meer dan 1,8 km, maar wel met een gemiddelde snelheid van 4,1 km/u, dus aanmerkelijk sneller dan voorheen.