Ma 24-10-2026 Radiation

De cyclus met bestralingen zit er op, vandaag heb ik net na het middaguur mijn laatste gehad, voorafgegaan door een consult bij de radiotherapeute. Dat laatste ging vooral over de verwachte effecten (in eerste instantie een toename van de klachten door extra vochtophoping en pas na 6-8 weken verbetering) en de telefonische vervolgafspraken m.b.t. de afbouw van het prednison-medicijn. Afgezien van vorige week dinsdag 18-10, toen ik 's avonds behoorlijk misselijk was, blijven de bijwerkingen vooral beperkt tot reeds aangegeven toename van de klachten bij het lopen, af en toe pijn aan de onderste ribben (uitstraling, omdat de aftakkingen van de zenuwen ook onder druk staan) en tot obstipatie (dubbel lastig, omdat ook tijdens de ontlasting het gevoel minder is). Om te de nacht door te komen gebruik ik overigens wel pijnstillers, overdag zelden. De blogtitel slaat op dit onderdeel van het blogbericht en betreft een song van Gavin DeGraw..

Ik was overigens wel blij met de rustdagen tussen de bestralingen op woensdag 20-10 en afgelopen weekend. Dat gaf de gelegenheid om even te herstellen. Ik ben wel in beweging gebleven door zoveel mogelijk met de fiets naar het ziekenhuis te gaan (ook op ziekenbezoek bij Janneke in het Diakonessenhuis) en de honden uit te laten. Op zaterdag 22-10 ben ik zelfs vooor het eerst sinds weken weer naar de sportschool gegaan, maar waar ik dacht dat ik mijn sporttas compleet had, bleek mijn sportkleding er helaas niet in te zitten, balen natuurlijk. Vervolgens thuis maar enkele oefeningen gedaan en op de hometrainer geklommen. Op zondag 23-10 een tweede, nu geslaagde poging, maar wat gingen de oefeningen voor de benen moeizaam als je nauwelijks voelt wat je aan het doen bent. Na het sporten leek het me wel lekker om nog even een stoombad te nemen, maar dat had ik beter niet kunnen doen. Daarna gleed ik tijdens het afdrogen in de kleedruimte in het nog natte gedeelte uit en viel op mijn linkerheup, met als gevolg een lichte kneuzing en schaafwond. Er werd wel meteen hulp ingeschakeld, die met ontsmettingsmiddel en pleisters aan kwam zetten, maar mijn God, wat voel je je dan hulpeloos. En het lopen werd er vervolgens ook niet beter van en dat gold vooral voor het traplopen. Desondanks blijf ik traditionele rondjes met de honden maken, want alleen maar zielig stil zitten in mijn stoel maakt het ook niet beter. Wel was ik blij dat Janneke (zie verder onderaan) vandaag even mee wilde rijden naar het ziekenhuis, want autorijden is op dit moment niet echt een jofel plan en fietsen was - ondanks het mooie weer - ook minder aanlokkelijk gezien mijn klachten.

Ondanks de pijnstillers slaap ik slecht. Er zitten vaak muziek en songteksten in mijn hoofd en dat blijft zich maar herhalen uit angst om het de volgende ochtend kwijt te zijn. Dus af en toe ga ik het bed uit om de ideeën vast te leggen, al is het maar om een melodiefragment in te zingen op de dictafoon van mijn mobiele telefoon en wat akkoorden of ritmes te noteren. Wel zitten er steevast ook koortjes in mijn songs, dus ik heb besloten om toch het loop-station (Bosss RC-300) aan te gaan schaffen, waar ik anderhalf jaar geleden al naar aan het kijken was, toen ik nog een bed in mijn huiskamer had staan. Dat is een apparaat waarmee je onder andere eenvoudig muzieklagen over elkaar kunt opnemen om je ideeën globaal vast te leggen en terug te beluisteren. Daarmee zou dan ook meteen mijn restant budget (cadeau 25-jarig jubileum, aangevuld met de verkoop van mijn oude elektrische gitaar) een goede besteding vinden.

Afgelopen zaterdag 22-10 heb ik besloten om mijn mountainbike te gaan verkopen. Het is irreëel om te verwachten dat ik daar nog het bos mee in zal kunnen gaan gezien het ingetreden verval in mijn lijf. Alvorens deze op Marktplaats te zetten besloot ik eerst mijn oude MTB-maatje, die eerder al eens een vorige fiets van mij had overgenomen, te benaderen en deze stond dezelfde ochtend al bij me op de stoep. Ik had het niet beter kunnen timen, want hij stond op het punt om naar de lokale fietsenhandelaar te gaan om een nieuwe aan te schaffen, die hij de week ervoor al had bekeken. Na een proefrit op zondag was de overname een formaliteit, allebei gelukkig.
's Middags kreeg ik bezoek van de zanger van nLUK. Ze zijn nog steeds met zijn vieren muziek aan het maken, maar sinds ik als drijvende kracht ben afgevallen lijkt de regelmaat enigszins verdwenen. Ze lijken er echter nog steeds plezier aan te beleven en dat is wat telt. Het werd een bezoek met enkele bijzondere en emotionele momenten en dat voelde eigenlijk best wel goed.

Daarnaast heb ik eindelijk weer eens een boek uitgelezen. Het betreft De Alchemist van Paulo Coelho, een boek over het najagen van je dromen en vertrouwen houden in jezelf. In eenvoudige taal geschreven, maar wel met een mooie boodschap. Alleen de Epiloog vond ik enigszins een anti-climax, omdat de gedroomde schat toch weer ordinair uit goud bleek te bestaan i.p.v. liefde of geestelijke rijkdom. 

Het heeft me wel aan het denken gezet om van het muziek maken (net als bij het uitbrengen van mijn dichtbundel) een project te maken en er wat strakker op te sturen. Alles af laten hangen van de creatieve ingevingen en maar zien wat eruit komt heeft tot nu toe eigenlijk weinig concreets opgeleverd. En met wachten kwam ik in het verleden nog wel weg, maar het begint toch wel steeds meer tot me door te dringen dat tijd voor mij een beperkende factor aan het worden is, die ik niet in de hand heb.

In de tussentijd ben ik ook nog druk bezig met Achmea Rechtsbijstand inzake de vaststellingsovereenkomst om mijn dienstverband met Rabobank te beëindigen. Administratieve rompslomp waar ik eigenlijk mijn energie liever niet in zou steken, maar die helaas onvermijdbaar is. En zo liggen er nog wel meer van dergelijke klusjes, zoals de overname van mijn zakelijk 06-nummer (loopt), mijn euthanasieverklaring, een energielabel voor als Bertie straks het huis wil verkopen, een nog steeds niet 100% waterdichte schuifpui (loopt), ziektekostendeclaraties etc. 

Voor wat Janneke betreft. Die heeft van maandag 17-10 tot zaterdag 22-10 in het Diakonessenhuis gelegen met een blinde darm ontsteking. Omdat de ontsteking er al enkele dagen zat was deze op dat moment niet operabel, dus werd er antibiotica gegeven via het infuus. De ontstekingswaarden bleven echter aan de hoge kant en niets wees erop dat ze naar huis zou mogen, maar toen Bertie zaterdag met de fiets naar het ziekenhuis onderweg was, werd ze gebeld door Janneke dat ze naar huis mocht. Ze had hier zelf ook sterk voor gepleit, want ze was van mening dat ze in het ziekenhuis onvoldoende tot rust kon komen. Vanmiddag moest ze wel weer meteen terugkomen op controle en het is nog steeds niet goed, dus woensdag op herhaling. Ze woont nu weer even tijdelijk bij ons thuis.  

En tot slot: De verkoop van mijn mountainbike biedt opnieuw financiële ruimte om mijn thuisstudio uit te breiden. Ik denk daarbij aan een eenvoudig keyboard, eigenlijk enkel en alleen met als doel om wat andere klankkleuren dan bas-gitaar-drums-zang (bijv. strijkers of blazers) toe te kunnen voegen. Op zich zijn nieuwe keyboards tegenwoordig niet zo duur (voor €250 kom je een heel eind), maar mocht iemand die dit leest toevallig iets dergelijk ongebruikt op zolder hebben staan, dan houd ik me aanbevolen.