In het Paasweekend was ik vanwege tal van uitstapjes nauwelijks toegekomen aan mijn oefeningen. Dat moest ik afgelopen dinsdag (7-4) van mezelf even" goedmaken, dus maar meteen het gehele arsenaal afgehandeld. Tja, doseren is nooit mijn sterkste kant geweest en achteraf had ik het wellicht beter iets rustiger aan kunnen doen. De tol betaalde ik vooral op woensdag, maar het goede nieuws is wel, dat dit niet meer direct tot een mate van instabiliteit leidt, waarbij ik ook daadwerkelijk door mijn heupen of knieën zak.
Op dinsdag heb ik ook nog een verslag geschreven aan de bedrijfsarts en mijn manager over de recente onderzoeken. Omdat het een samenvatting was van hetgeen ook in mijn blog te lezen was (dus niet vertrouwelijk ... ), heb ik dit ook doorgestuurd naar collega's, waarmee ik veel heb samengewerkt en die de afgelopen periode - voor mij merkbare - belangstelling hadden getoond. Deze berichtgeving leidde opnieuw tot hartverwarmende reacties, die me goed deden en waarvan enkele me tot tranen toe roerden (was niet erg hoor ... ).
Op donderdag (9-4) was ik weer op De Hoogstraat. Inmiddels begin ik toch wel steeds meer waardering te krijgen voor de begeleiding die ik daar heb gekregen en mijn fysiotherapeut en ik zijn nu ook best wel tevreden over de vooruitgang (in tegenstelling tot 3-4 weken geleden ... ). Daarmee wil ik overigens niet zeggen dat ik mijn huidige niveau als einddoel accepteer, geenszins! Maar met de oefeningen die ik nu in mijn bagage heb kan ik vanaf nu (nou ja, ik heb nog 2 weken te gaan in De Hoogstraat ... ) zelfstandig nog een heel eind verder komen. En wellicht zal ik af en toe nog een controleafspraak hebben op De Hoogstraat, dat zal moet blijken uit het eindverslag van de revalidatiearts (die ik hooguit 2 minuten heb gezien ... ) en de fysiotherapeut.
Op vrijdag (10-4) hadden we weer bandrepetitie met nLUK (waardoor ik helaas een leuk feest in Brabant heb moeten missen, maar soms moet je prioriteiten stellen ... ). In de aanloop naar een (besloten) optreden bij tennisvereniging TEPCI in Apeldoorn op 25-4 hadden we de helft van de beoogde setlist op het programma staan. Vanwege mijn tijdelijke absentie en de concentratie op de Dylan songs hadden we het grootste deel van ons repertoire al niet meer gespeeld sinds onze UK-tour begin oktober. Het bleek een goede zet om de helft daarvan toch maar weer een keer door te spelen (en vaak bleef het niet bij één keer ... ). Sommige daarvan en - uiteraard - de rest van de setlist gaan de volgende repetitie terugkomen om de akkoordenschema's, structuur en afspraken weer tot automatismen te maken (huiswerk dus ... ). Inmiddels heb ik een voorstel op papier gezet voor de set-indeling (3 sets) tijdens het optreden, waarop door de rest van de band nog geschoten kan worden. (Die regierol ligt overigens al sinds het begin van de band bij mij, want in tegenstelling tot doseren is structureren namelijk wél een sterk punt van mij ;-) ...). Ook heb ik de website (weliswaar met enige strubbelingen, want het werkte niet meer onder Chrome ... ) geactualiseerd.
Ja, en dan de blogtitel, een (best wel lekkere reggae) song van ene (mij verder onbekende) Luciano. (Zoeken in Spotify leverde vooral titels op die ik liever bewaar voor een later moment ... ):
Op 1 mei moet ik voor de rechter verschijnen (alsof ik al niet genoeg ellende heb :-( ... ). Ik had me behoorlijk misdragen door enkele kilometers te hard te rijden (€39), maar ik kreeg daarvoor als extra straf direct een herinnering inclusief een boete voor overschrijding van de eerste termijn van €17. Ik heb mijn hele archief in de bovenste lade nageplozen (omdat we er zo vaak iets nieuws in "opbergen" hebben we besloten om daarvoor niet de onderste lade te gebruiken. Buk-buk-bukken laten we maar aan de Russen over ;-) ... ), maar kon niet anders dan concluderen dat ik de oorspronkelijke beschikking nooit had ontvangen. Bij zo'n herinnering gaat het CJIB (die afkorting hoef ik vast aan niemand meer uit te leggen :-) ... ) er echter blind vanuit dat je de oorspronkelijke beschikking wél hebt ontvangen en essentiële gegevens zoals plaats delict, geconstateerde snelheidsoverschrijding en gebruikte meetapparatuur zijn niet meer terug te vinden en evenmin hoe je een bezwaar kunt indienen. Achter het laatste kwam ik via internet wel achter en ik heb dus bezwaar gemaakt tegen deze gang van zaken ... werd mijn bezwaar afgewezen omdat de meetapparatuur goedgekeurd was(!). Ofwel, standaard brief en mijn bezwaar was niet eens gelezen! Dus opnieuw - tegen alle procedures in - bezwaar gemaakt tegen deze afwijzing op andere gronden dan waartegen ik bezwaar gemaakt had. En toen werd ik dus doorverwezen naar de kantonrechter, waar ik een mondelinge toelichting mag komen geven. Dat had ik altijd nog eens willen meemaken en als je dan de kans krijgt ... , Wordt zeker vervolgd! (Jullie zullen vast begrijpen dat dit niet iets van het laatste half jaar is :-) ... )
Geen opmerkingen:
Een reactie posten