Na de wisseltruc van de banden op zaterdag had ik nog enkele kleine uitdagingen op zondagochtend, voordat we richting Brugge konden vertrekken. Het achterwiel van mijn fiets liep namelijk niet helemaal vrij en bij controle bleek dat ook het geval met mijn voorwiel. Ik kon dat verhelpen door de rem iets anders af te stellen. Ook maar meteen mijn zadel iets verder naar voren en nog een tikje omhoog gezet en dat voelde daarna allemaal beter. Vervolgens ook de mountainbike van Bertie maar voor de dag gehaald en geconstateerd dat de ketting toch wel aan een schoonmaak- en smeerbeurt toe was, dus ook dat maar even provisorisch uitgevoerd. En tot slot nog even de bandenspanning controleren van de zomerbanden op de auto om deze daarna met mijn magische fietspomp op peil te brengen (bij mij in de straat kijken ze er inmiddels al niet vreemd meer van op ... ). Even genoeg inspanning voor dat moment, dus toen we rond 11:00 uur vertrokken heb ik Bertie maar laten rijden. Dat bleek ook om een andere reden een goede keuze, want daardoor kon ik navigeren, omdat we vanwege wegomleggingen een andere aanrijdroute naar Brugge hadden dan ik had voorzien.
Het Ibis budgethotel in Brugge bleek ook met navigatie nog niet zo eenvoudig te vinden, maar toen we de leveranciersingang aan de achterzijde (met een piepklein Ibis-bordje, dat we de eerste keer gemist hadden ... ) eenmaal hadden gevonden, wisten we via een instructie op de deur (we waren kennelijk niet de eersten ... ) ook waar we voor de hoofdingang moesten zijn. Inchecken en snel met de spullen naar de zeer eenvoudige kamer (er stond een tweepersoonsbed, er was een douche, toilet en kleine wastafel en er hing een TV aan de muur ... ) om vervolgens met de fiets Brugge te gaan verkennen. Hoewel het niet zo ver was naar het centrum, was ik toch wel blij dat ik dat niet lopende hoefde te doen, fietsend was al zwaar genoeg met al die kasseien.
We begonnen echter met een nagenoeg kasseienvrij rondje om Brugge heen en gingen daarna pas het van kasseien vergeven centrum in. Aan het einde van de middag rond 17:30 uur op een terrasje in de zon beland en daar soep en een Salade Niçoise gegeten met een kop koffie/thee na (de dessert-kaart laten we sinds ons nieuwe dieet maar links liggen ... ). Toen we weer terug waren bij onze fietsenstalling (Renault Espace geheten ... ) hadden we een kleine 20 km gefietst. Brugge, mooie stad, waarover ik midden in de nacht nog een gedicht heb geschreven (zie mijn poems-blog ... ).
Nadat we op maandag een volgens Ibis gezond ontbijt hadden genuttigd (niet helemaal onze definitie van gezond, maar je moet je aanpassen als je dergelijke uitstapjes wilt maken ... ), snel uitchecken, de spullen in de auto en de fietsen er weer uit. Na een boottocht door de grachten en nog wat rondfietsen hadden we er ongeveer 8 km fiets-kilometers op zitten, toen het plan ontstond om naar Blankenberge aan zee te fietsen. Volgens de plaatselijke "VVV" zou dat ongeveer 15 km enkele reis zijn. Met de aanloop erbij zouden we dus rond de 40 km uitkomen en sinds de operatie had ik op één dag nog niet veel verder gefietst dan pakweg 20 km. We zijn de uitdaging toch maar aangegaan omdat we aan zee zouden lunchen en dus uitrusten. Toen we rond 15:30 uur weer bij onze persoonlijke fietsenstalling aankwamen hadden we bijna 42 km in de benen. Op het vlakke kon ik Bertie goed bijhouden, op de klimmetjes naar enkele viaducten moest Bertie zelfs lossen ("Yes!" ... ). De blogtitel van Queen slaat natuurlijk op de hierboven beschreven fietsinspanningen.
Ondanks de inspanningen had ik vandaag weinig last van een terugslag en had ik zelfs nog voldoende energie en kracht om met de honden een grote ronde van bijna anderhalf uur te gaan wandelen (waarbij je wel moet bedenken dat het meer stilstaan is dan lopen, veel verder dan 3 km zal het niet geweest zijn ... ).
Dit is dus als proefvakantie goed gegaan.
BeantwoordenVerwijderenxxx