Het was al een drama met de auto, maar het kon nog erger. In plaats van een telefoontje dat de auto klaar stond om opgehaald te worden luidde de boodschap dat de reparaties waren uitgevoerd, maar dat bij de controle gebleken was dat er nog andere onderdelen defect waren. Door het probleem met de aircopomp en de V-snaar was namelijk ook de dynamo doorgebrand en dat had weer schade aan de accu tot gevolg ("kan ik ff vange ... "). Die onderdelen konden niet meer voor het weekend worden ingebouwd, dus dat zou maandag worden. Vandaag kwam dan ook het verlossende telefoontje, dat de auto klaar was om opgehaald te worden. Aangezien Bertie nog op haar werk was, vlakbij de garage, zou zij dat na haar werk doen. Maar helaas kwam ze thuis met de melding dat de airco het nog steeds niet deed (grrr ... ). Dus kon ik weer terug naar de garage, waar hij nu dus nog steeds staat.
Al dat leed (nou ja, het is maar geld ... ) werd zaterdagavond verzacht door een bijzonder gezellig feest bij ons op het plein, waarvoor we niet alleen als aanwonende waren uitgenodigd, maar ook als band nLUK. We hadden naar ons gevoel erg lekker gespeeld en kregen daar tijdens de pauze en na het optreden een bevestiging van in de vorm van lovende reacties, waarmee we uiteraard zeer verguld zijn. Dit optreden leerde ons wel in welke richting we nieuw repertoire moeten zoeken (en welke songs minder geschikt zijn voor een feest ... ).
Tijdens ons optreden ontspon zich overigens ongeveer een kilometer verderop een levendige discussie op Facebook tussen twee buurvrouwen naar aanleiding van de geluidsoverlast. Gaandeweg die discussie werd er zelfs volop gefilosofeerd over wat ze ons wel niet aan wilden doen (waarbij wurgen waarschijnlijk het minst pijnlijk zou zijn ... ). Maar laat de initiatiefneemster van de discussie nu net een Facebook-vriendin van Bertie zijn, waardoor de discussie onbedoeld dus ook onder mijn aandacht gebracht werd. Waar Bertie bijzonder ontstemd was kon ik er wel mee lachen en heb een keurig privé berichtje naar haar FB-vriendin gestuurd dat het mijn band betrof , dat ze me vast nog wel wist te wonen en dat de genodigden het dichterbij gelukkig positiever hadden ervaren. Na een korte verhandeling over verstrooiing van geluid over een grotere afstand heb ik beide dames uitgenodigd voor ons optreden op The Clash of the Coverbands op 14 november in De Peppel in Zeist om dan een beter oordeel te kunnen vellen. (Als ze kon dan zou ze komen, beloofde ze, en inmiddels is het Facebook bericht vervangen door een bericht met excuses aan de bandleden. Dat vind ik dan toch wel weer netjes ... ). De blogtitel van Talking Heads slaat o.a. op dit onderwerp.
En uiteraard zijn jullie als bloglezers bij deze ook van harte uitgenodigd voor dit optreden op 14-11, een voorronde van een coverband wedstrijd, die eindigt met een finale op BENELUX niveau (maar of wij ook zo ver gaan komen ... ). Ik zal t.z.t. nog wel een reminder in mijn blog publiceren.
In mijn vorige blogbericht liet ik doorschemeren dat ik nog mijn twijfels had over het weer gaan werken omdat ik daar fysiek negatieve gevolgen van ondervond. Vandaag kon ik wel een "first class" werkplek bemachtigen en dat voelde al beter. Tijdens het overleg van het Interne Controle team (van een uur ... ) liep het zitcomfort weliswaar weer achteruit, maar zag ik wel inhoudelijk wat uitdagingen voorbij komen. Maar eens kijken of ik daarin toegevoegde waarde kan leveren, dan neemt mijn enthousiasme ongetwijfeld ook wel weer toe, want het gebrek aan een duidelijk doel speelde waarschijnlijk onbewust ook wel een rol bij mijn twijfels.
Nog even terugkomend op de blogtitel: Ik heb ook weer het boek ANTIKANKER ter hand genomen. Ik was er een tijd geleden even klaar mee na "alles" over voeding gelezen te hebben. Het hoofdstuk over stress en ontspanning sprak me op dat moment wat minder aan, maar nu ik dat toch aan het lezen ben, blijkt dat toch wel boeiend.
Balen van alle kosten voor de auto....au!!
BeantwoordenVerwijderenxxx