12/13-1 I Believe In You (revisited)

Gisterenochtend  had ik een intake gesprek bij revalidatiekliniek De Hoogstraat. Doel was klaarblijkelijk vooral om hun dossier op orde te krijgen, hoewel er ook enkele testen werden uitgevoerd om mijn spierkracht in kaart te brengen en te bepalen op welke plekken op mijn lichaam ik een normaal of verminder gevoel had. Daarnaast heb ik aangegeven wat mijn doelstelling is: weer gecontroleerd kunnen lopen zonder hulpmiddelen, waarna ik ook wel weer zal kunnen fietsen (maar dat ga ik eerdaags zelf ook nog wel een keer uitproberen ... ).

De volgende afspraak wordt er een met een fysiotherapeut, die dan een oefenprogramma op gaat stellen, dat ik dan onder begeleiding van mijn eigen fysiotherapeut (hier bij mij thuis om de hoek ... ) kan uitvoeren. Ik zal dan wel af en toe ter controle terug moeten naar De Hoogstraat.

Ik heb gisteren enkele danspasjes toegevoegd aan mijn oefeningen-repertoire. Normaal gesproken doodsimpel, maar voor mij vergt het uiterste concentratie. Vandaag heeft mijn dochter Imke haar fitness apparaat op mijn verzoek weer opgezet. Ik kan hier met bijzonder lage weerstand wat roeibewegingen mee maken, waardoor ik ook de rugspieren weer een beetje aan het werk zet. (Uiteraard zal ik goed in de gaten houden dat ik tijdens de oefeningen geen pijn voel en of ik achteraf een reactie krijg ... ).

Na enkele stichtelijke woorden van mijn zijde gisterenavond, zijn onze "Ozzie dochters" Janneke en Renske vanochtend (13-1) vroeg weer afgereisd naar Down Under. Ze hebben vanavond een veilige tussenlanding gemaakt in Singapore om na een korte tussenstop verder te vliegen naar Sydney. Imke heeft ze weggebracht, omdat Schiphol bijna op haar gebruikelijke route naar haar school in Beverwijk ligt (hoewel Imke vanaf Schiphol - ondanks het navigatiesysteem - toch nog een creatieve route wist te bedenken, maar ja: ze had toch alle tijd ... ). Bij gebrek aan een auto moest ik mijn voorgenomen bezoek aan mijn werk een weekje uitstellen (op dinsdag is de kans het grootst dat ik de meeste van mijn (oud-) collega's tref ... ).

Muziek: Ik ben nog even bij Dylan gebleven om mijn longlist terug te brengen tot een shortlist van 3 songs. Zoals eerder aangegeven doen ook de andere bandleden dat en komen we opnieuw tot een longlist van 15 songs, die we vervolgens (na uitproberen op de repetitie ... ) weer terug moeten brengen naar een shortlist, die binnen 20 minuten te spelen is op de Dylan Tribute avond op 11 april.

De song uit de blogtitel heeft mijn TOP3 uiteindelijk toch niet gehaald (maar blijft geweldig ... ), omdat ik andere songs beter geschikt vond voor onze bandbezetting. Onderstaande songs zijn ook bij andere gelegenheden goed bruikbaar, omdat ze (althans naar mijn bescheiden mening ... ) prima tussen de rest van ons repertoire passen.

• Don’t Think Twice, It’s All Right (reggae-achtige versie van het Budokan album of een lekkere bluesy versie van Clapton op het album “The 30th Aniversary Celebration”)
• I Shall Be Released (vooral de Chrissie Hynde versie op album “The 30th Aniversary Celebration” vind ik erg lekker)
• Everything Is Broken (van album Tell Tale Signs, The Bootleg Series Vol. 8)