7-1 Home Again

De blogtitel is afkomstig van de gelijknamige song van Michael Kiwanaku van zijn album met dezelfde titel (toch al weer uit 2011 ... ). Deze zanger werd - niet geheel onterecht - bewierookt door soul zender Radio 6, maar zijn doorbraak is desondanks uitgebleven. Op het album staan naast de geweldige song Home Again ook wel andere juweeltjes, maar niet alle songs vind ik even sterk.

De titel suggereert dat ik ontslagen ben uit het ziekenhuis en dus weer thuis ben. En dat is gelukkig ook zo (home sweet home ... ook wel zo rustig voor mijn gezinsleden, die daarmee de gang naar het ziekenhuis bespaard blijft ... ). In mijn blog van gisteren had ik al aangegeven dat op basis van de CT scan er geen sprake was van groei van de tumor, een bloeding of niersteen. Of de oorzaak in de darmen heeft gezeten kan niet met zekerheid vastgesteld worden. De oncoloog had in een afstemming met de afdelingsarts ook aangegeven dat de pijn ook veroorzaakt zou kunnen zijn door de tumor. Feit is in ieder geval dat de pijnscheuten inmiddels in hevigheid en frequentie zijn afgenomen. En aangezien er geen andere leads meer waren om nog te onderzoeken, restte er weinig meer dan me maar naar huis te sturen (geen nachtelijke stoormomenten meer, geen constant gepiep van falende of lege infuusapparatuur, geen gesnurk, geen ziekenhuisvoedsel enzovoort, helemaal mijn idee dus ... ).

Vanmiddag had ik nog een (voorlopig ... ) laatste afspraak met de radioloog van het UMC, die de leiding had over de bestraling van de ruggenwervels. Mocht het in de toekomst alsnog aan de orde komen om opnieuw te gaan bestralen (bijv. de uitzaaiing op de rib ... ), dan gaat dat via de oncoloog (zij is de regisseur ... ). Met haar heb ik morgen een afspraak, waarbij het de bedoeling is/was om te starten met de immuuntherapie (en daar ga ik nog steeds vanuit ... ).
P.S. Wat me opvalt is dat deze - betrekkelijk jonge vrouwelijke - artsen beiden de tijd nemen om naar de patiënt te luisteren en ook duidelijk en in begrijpelijke taal communiceren. Dat mis ik bijvoorbeeld bij de - iets oudere - orthopeed. Kennelijk een aspect waar men tegenwoordig in de medische opleidingen meer aandacht aan besteedt. Een goede zaak dus.

Muziek: Michael Kiwanaku, Sharon Jones & The Dap Kings (en andere artiesten in mijn Spotify Soul-Funk playlist ... ).