VRIJDAG 17-10
8:45 Vannacht prima geslapen, niet met operatie bezig geweest! Nog even genoten van laatste maaltijd (voor de operatie 😉).
Assistent orthopeed aan mijn bed gehad. Het wordt nu eigenlijk pas duidelijk wat de operatie gaat inhouden. Er worden schroeven in borstwervels 4 en 6 gezet en die worden met staafjes aan elkaar gezet, waarmee deze worden gefixeerd en er geen druk op nr 5 kan ontstaan. Deze wordt vervolgens opgepompt en gevuld met "cement". Dat betekent dus enige bewegingsbeperking, maar omdat het de bovenrug betreft zal dat naar verwachting minder hinderlijk zijn dan bij een dergelijke ingreep in de onderrug.
15:30
In operatiekamer hoor ik dat wervel 3 en 7 ook meedoen. Dat wordt een heel Heras hekwerk in mijn rug 😒.
Operatie heeft ruim 3u geduurd. Daar nog bezoek gehad van Bertie en Imke. Bertie was geschrokken van bericht arts. Fikse bloeding gehad bij wegschrapen van weefsel van bot dat er niet hoort voor onderzoek. Te duf om daar veel aandacht aan te besteden.
ZATERDAG 18-10
De gehele dag duf. Op rug liggen is niet fijn, enige variant is linker of rechter been opzij trekken en instelling van bed. Voel me beroerd en weinig gegeten. Eenmaal met hulp naast bed gestaan maar meteen last van misselijkheid.
ZONDAG 19-10
Na 24u slapen komt daar 's nachts weinig van. Aftellen. Duurt dan lang. Veel last van vol gevoel in onderbuik, kan niet aan plassen liggen vw. katheter, maar er is uiteindelijk wel wat lucht uitgehaald.
Dof gevoel in onderlijf en benen, zo'n slapend gevoel. Links is de coördinatie duidelijk minder dan rechts. Neuroloog erbij gehaald, reden voor nieuwe CT scan.
Na CT scan verhuisd naar andere kamer binnen afdeling orthopedie omdat de rest van de kamer naar huis was. Al de 2e keer, want na operatie was ik ook al verhuisd vanaf afdeling chirurgie, omdat ze daar minder ervaring hadden met rugpatiënten.
MAANDAG 20-10
1:30 pijn aan het katheter in mijn urinepijp (ook wel piemel). Pijn? ... PIJN! Hoera, het gevoel begint terug te komen? Nog niet helemaal 100%, maar in ieder geval positieve ontwikkeling. Ik slik die medicijnen immers niet voor mijn lol.
4:00 nog geen oog geslapen en oude Marokkaan met gebroken heup naast me begint ook nog eens vreselijk te jammeren over pijn in zijn katheter (wees blij dat je wat voelt ... ) waardoor de laatste uurtjes ook een verzoeking worden. Gelukkig preventief oordoppen gevraagd aan de zuster. Laatste uurtjes toch in slaap gesukkeld en om 8:00 bruusk wakker gemaakt door de medicijn- en ontbijtploeg.
Afgelopen dagen misselijk gevoel gehad, maar is vandaag gelukkig weer een stuk beter, dus ook weer normaal kunnen eten. Coördinatie en kracht in linkerbeen is nog niet wat het zou moeten zijn. Ook neuroloog aan bed gehad met allerlei test. Ze zou overleggen met hoofd neuroloog. Verder vanochtend echoscopie in organen buik gehad. Uitslag gaat naar orthopeed.
Vanmiddag leuk gesprek met Roemeense overbuurvrouw gehad over opvoeding en balans werk-prive. Stof tot nadenken! (Napraten gaat hem niet worden aangezien ze naar huis is).
Hoewel oorspronkelijk gesproken werd over 5 dagen in zkh, zou het mij verbazen als ik do al thuis ben met al deze tegenslagen erbij. Maar wat me wel weer moed gaf was mijn wandeling met de fysiotherapeute heen en weer over de gang. Wel met een linker zwabberbeen, maar dat ging nu goed zonder daarvan te gaan zweten zoals za en zo. Ik had nog wel stuk verder gekund ( naar hoofdingang of zo, haha), maar intussen waren hoofd- en assistentneuroloog gearriveerd, die ook opnieuw testen hebben uitgevoerd. Hij zou in overleg gaan met orthopeed, het enige dat hij losliet was dat hij niet wilde adviseren om te wachten totdat het spontaan over zou gaan.
Nog even afwachten dus. Het is inmiddels 18:30 dus denk niet dat orthopeed nog langs komt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten