Donderdag 23-10:
If you'd ask me how I feel today
I'd say it won't get better than yesterday
Dat neem ik maar even als moeilijk te accepteren gegeven, het is niet anders en mooier kan ik het niet maken. Het schrijven van deze blog helpt om dit soort emoties van me af te schrijven en de schier ontelbare reacties en steunbetuigingen daarop weten me zeer te beroeren, maar helpen zeker ook om de boodschap te verwerken. Hartverwarmend en ik wil jullie daarvoor ook uit de grond van mijn hart bedanken.
Vanochtend katheter verwijderd en ik ben daarmee verlost van alle draadjes. Vanochtend al 2 rondjes gelopen met zwabberbeen, 1 alleen en 1 met fysio, die me ook nog een trap op en af hielp. Knap vermoeiend. Als het thuisfront er klaar voor isdan mag ik morgen al naar huis.
10:30 Ik wordt nu geconfronteerd met grote koffiekan met contrastvloeistof, die ik in een uur moet leegdrinken, daarna CT scan op jacht naar uitzaaiingen. Hopelijk dat er ook een keer een sprankje hoop gegeven gaat worden, want tot nu toe is de bodem van de gifbeker wel erg diep.
Vóór de CT nog stressen ook, want ze wilden me nog snel ff douchen en ... zo snel ben ik momenteel nog niet.
Inmiddels heb ik de liter contrastvloeistof al weer (zelfstandig) uitgeplast. Dus dat loopt gelukkig gewoon wel door.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten