22-10 The days after ... Achtbaan van emoties

22-10 vandaag - net als gisteren - af en toe in een achtbaan van emoties, op het ene moment nuchter, zo van "we gaan ervoor", dan weer emotioneel. Vooral tijdens hartverwarmende telefoontjes of berichten, die ik allemaal zeer waardeer. Emoties die er ook uot moeten, want dit komt toch eel erg dicht bij het gevreesde worst case scenario, dat je liefst zo lang mogelijk voor je uitschuift.

Er gaat vooralsnog geen actie genomen worden op het neurologische probleem linksonder. Hopen dat het nog beter wordt en focussen op hetgeen ik allemaal nog wel kan. Mijn handen doen het nog dus muziek maken blijft mogelijk.

Vandaag ook voor het eerst gepoept (ik werk vooralsnog met andere mijlpalen dan ik gewend was) dus ook dat komt weer op gang. Daarna met een omweg weer zelfstandig (zonder zuster) terug naar bed. Zojuist ook alleen naar badkamer om tanden te poetsen. Opnieuw triomf dus. Alleen bijna vergeten om katheter mee te nemen en om over een glijbaan terug te keren in bed is nu nog een al te grote uitdaging, haha. Buisje gaat er morgen gelukkig ook uit. Dan ga ik ook oefenen met fysio op traplopen!

Mijn streven is om zaterdag naar huis te kunnen. Voor die tijd nog CT scan van gehele romp en hopelijk ook uitslag botweefsel. Daarna begint poliklinisch circus met oncologie. In de tussentijd gaan we ook second opiniontraject opstarten in gespecialiseerde kankerkliniek (bijv.  Anthony van Leeuwen of van den Hoed).