25-10 Vertrek uit de Engelenburcht

Vandaag heb ik afscheid genomen van de Engelen van de verpleegafdeling orthopedie van het Diaconessenhuis in Utrecht. Ik wil hen vanaf deze plek heel hartelijk danken en complimenteren voor hun goede zorgen, aandacht en inlevingsvermogen. Dat geldt evenzeer voor de mensen van neurologie, fysiotherapie en interne geneeskunde. Ondanks de slechte berichten, die over elkaar heen tuimelden, voelde het dankzij hen toch als een warm bad, waar ik met een goed gevoel op terug zal kijken.

Ondanks het feit dat we een belangrijke klip (uitzaaiingen) hebben weten te omzeilen zal het vervolg nog steeds uitdagend zijn. Dat zal ik verder aangaan met mijn eigen liefdevolle Engelen thuis, die tot nu toe ook zeer trouw aan mijn zijde hebben gestaan. Maar de komende dagen zoeken we even een luw plekje op "onze rots". Vanaf maandag gaan we de rest van de route uitstippelen (fysio, huisarts, oncoloog). Afspraken met de orthopeed en neuroloog zijn inmiddels al gepland.

Thuissituatie hebben we pragmatisch ingericht: