dinsdag 14 oktober 2014

30-9 De strijd met het ziekenhuis

Op vrijdag 26-sep had ik een afspraak met de orthopeed in het Diaconessenziekenhuis in Zeist. Dat was gelukkig lekker snel nadat de foto's genomen waren. Omdat hij van de huisarts door had gekregen dat ik me geen externe oorzaak kon herinneren lag volgens hem voor de hand dat er sprake zou zijn van osteoporose (botontkalking). Toen ik hem vertelde over de bewuste val, gaf hij aan dat het onwaarschijnlijk was dat een gezonde wervel door een dergelijke val zou inzakken, dus de kans was groot dat er een onderliggende oorzaak was, waardoor de wervel verzwakt was. Om te beginnen wilde hij eerst een MRI laten maken en op basis van het resultaat daarvan zou verder onderzoek gedaan worden. De afspraak daarvoor en voor een consult om de uitslag te bespreken kon ik bij het secretariaat maken. De afspraken konden echter niet eerder dan 23-okt (MRI) en 3-nov (uitslag), waardoor ik 6 weken in de wacht gezet werd :-(.

Het gehele weekend daarna had ik last van vreselijke pijn, niet zozeer in mijn rug, maar vooral richting mijn rechter tepel. Na berichtgeving over de bevindingen via WhatsApp en mail kreeg ik vanuit verschillende hoeken reacties, vooral over de onacceptabele doorlooptijd. En van een collega kreeg ik ook het internet adres door van een kliniek, waar hij ooit met zijn zoon beland was na bemiddeling van de zorgverzekeraar.

Op maandag 29-sep direct contact opgenomen met deze kliniek en ik zou daar diezelfde week nog terecht kunnen, maar dan moest het ziekenhuis via fax (wie bedenkt dat in deze tijd?) opdracht geven. Vanwege de pijn had ik voor 's middags een afspraak gemaakt met de huisarts en ook deze optie besproken. We spraken af dat ik zelf het ziekenhuis zou bellen, maar eventueel kon de huisarts de verwijzing naar de kliniek uitschrijven.

Toen ik het secretariaat van de orthopedie afdeling belde stuitte ik echter op een totaal gebrek aan medewerking, ondanks dat ik aangaf dat ik én pijn had én (inmiddels) pijnstillers had met als mogelijke bijwerking benauwdheid (waar ik astmatisch aanleg heb en door de ingezakte wervel ook nauwelijks kon sporten). Als ik de MRI naar voren wilde halen dan moest ik dat maar via de huisarts regelen en dan zou ook de afspraak met de orthopeed van 3-nov naar voren kunnen. Ik dus gebeld met de doktersassistente en afgesproken dat hij op woensdag de verwijzing zou regelen.

Voor de zekerheid toch ook met de zorgverzekeraar gebeld (wordt dit wel vergoed op deze manier?) en die gaven aan dat een huisarts niet gemachtigd was om te verwijzen voor een MRI van de gehele wervel, maar zij konden wel bemiddelen met het ziekenhuis. Omdat het al na 17:00u was zouden ze dat op dinsdag direct oppakken.

Op dinsdag 30-sep werd ik rond 11:00u gebeld met de mededeling dat de opdracht bij de kliniek lag, dat zij me zouden bellen voor een afspraak én dat er ruimte was om de afspraak met de orthopeed naar voren te halen (anders had de actie geen nut gehad). Vroeg in de middag werd ik gebeld door de kliniek en maakten we een afspraak voor 10-okt (kon ook diezelfde week op donderdag, maar dat paste met geen mogelijkheid in mijn agenda). Vervolgens belde ik opnieuw naar het ziekenhuis om de afspraak met de orthopeed opnieuw te plannen. "Nee meneer, er is geen enkele ruimte in de agenda van de orthopeed, als u een nieuwe afspraak wilt is 17-nov de eerste gelegenheid"! Ondanks mijn gesputter en mijn inspanningen was de secretaresse onvermurwbaar. Op zo'n moment heb je ook het gevoel enorm "genaaid" te worden. Ik had de ook neiging om alle afspraken in het ziekenhuis maar meteen te cancelen, maar telde toch maar eerst even tot 10.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten