Vanochtend bezoek uit het Brabantse land en uit Zeist (oorsprong Noord-Limburg ... ), dus gezelligheid gegarandeerd. Onze Brabantse vriend bracht als verrassing een CD/DVD van TOP (ofwel funkband Tower of Power ... ) mee ter compensatie van het concert in 013 (podium in Tilburg ... ), waar wij in november samen naar toe zouden gaan.
Ik was voor het bezoek al druk in de weer geweest met oefeningen, ontbijten en douchen. Daar tussenin geen rustmoment en tijdens het bezoek ben ik ook gewoon in een stoel gaan zitten. Direct daarna geluncht om vervolgens met Bertie de honden uit te laten. Tijdens deze wandeling (die ik registreer met de Strave app op mijn smartphone - nu was het plotseling maar 900 meter - en daar gekscherend "Duckwalk" {lees: eendenwaggel} noem ... ) merkte ik echter wel dat mijn coördinatie pakweg de laatste 300 meter minder werd, waardoor ik toch weer even volledig afhankelijk werd van mijn krukken. 's Avonds hebben we ook nog een rondje gemaakt van 1,5km. Dat is gelijk een fors stuk langer en aan het einde van de dag én in het donker ben ik sowieso nog huiverig om los te lopen (maar we hadden ons ook voorgenomen om het stap voor stap te doen, nietwaar? ... ). Ik was blij toen ik weer terug was, maar ook wel weer trots dat ik het gedaan had. Ik moet per slot van rekening wel blijven oefenen als ik straks weer leuke dingen wil gaan doen en weer wil gaan werken.
De blogtitel (vrij vertaald: als ik achterop raak ... ) is afkomstig van de song van Bruce Springsteen's album Lucky Town. In de song wordt de titel afgerond met de tekst "... wait for me" (vrij vertaald: wacht dan op mij ... ) en dat is op dit moment nog hard nodig. Ik loop dus nog niet zo snel en ik raak dus gemakkelijk achterop (als ik zeg dat zelfs onze 10-jarige Maltezer Scooby gemiddeld sneller loopt, dan weten veel mensen meer dan genoeg ... ).
Daarnaast heb ik nog de nodige telefoontjes gehad/gepleegd en hebben we ook afspraken gemaakt voor de Kerstdagen, die daarmee inmiddels "gedoseerd vol" (prima dus ... ) zitten.
P.S Ik sta wel perplex van het aantal keren dat mijn blog gelezen wordt, de teller staat inmiddels al ruim boven de 10.000 (en dan tellen de mensen, die zich via de email geabonneerd hebben nog niet eens mee ... ). Dat legt wel een immense druk op mij natuurlijk ;-) .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten