4-12 Miles Away

Vandaag begon ik (al weer erg vroeg ... ) met Muziek en wel van een van mijn idolen, Marc Cohn. Iedereen kent wel zijn grote hit "Walking In Memphis", maar hij heeft zoveel meer mooie songs, bijvoorbeeld de song waaraan mijn blog vandaag refereert. De tekst raakte mij vanochtend best wel::

I know there's always something
We have to go through
That has some deeper meaning but
Right now I just can't say I know
There's gonna be a lesson somewhere
I'm gonna think a lot about it later
But right now I'm miles away

Voor de liefhebbers een link naar YouTube.

Zoals gisteren aangegeven zou ik vannacht weer eens proberen op mijn rug te slapen om te testen of het effect zou hebben op het gevoel in mijn benen 's ochtends. En inderdaad, het voelde een stuk stabieler dan afgelopen dagen.

Vanmiddag druk telefoonverkeer gehad met ziekenhuis (A. uitslag bloedonderzoek Vit D3, B. afbouw medicijnen doorgegeven en C. telefonisch consult orthopedie: "als stabiliteit 's ochtends al weer snel terugkeert, dan zullen effecten van de operatie ook wel wegtrekken" ... ), zorgverzekering (welke kosten worden vergoed ... ) en uiteindelijk ook contact gehad met de revalidatiekliniek De Hoogstraat. Zij hadden reeds contact gehad met de orthopeed én de uroloog ("de nieroperatie gaat nog dit jaar plaatsvinden" ... ) en op basis daarvan zal begin januari een intake plaatsvinden en daarna de revalidatie starten. In de tussentijd ga ik maar verder met mijn huidige oefeningen, die me sowieso al de nodige vooruitgang hebben bezorgd (and it's all I've got ... ).


Meer muziek:

• Uit de Jazzism is het album "Juicy" van Medeski, Martin en Wood met gitarist John Scofield een schot in de roos (geweldige groove, wat ik al kende van eerdere albums ... ).
• Daarnaast moet ik toch terugkomen op mijn eerdere opmerking over het album "En Toch ... " van Henny Vrienten . Mooie songs, lekkere sound, lekker rustig gezongen (lijkt in niets op Doe Maar, maar eerder op een Leonard Cohen van De Lage Landen en dat is absoluut een compliment ... ).