Gisteren (7-12) was het een drukke dag met veel bezoek. Doordat ik zelf(!) de fout maakte om niet een deel van de dag op bed te gaan zitten/liggen (maar op een stoel ... ), was ik aan het einde van de dag toch behoorlijk vermoeid en voelde ik mijn rug ook nadrukkelijk. Het was daarentegen ook erg gezellig en ben ik ongelooflijk in de watten gelegd door mijn moeders (gember, noten, bloemen ... ), mijn zwager (die de winterbanden op onze auto heeft gelegd, waarvoor uiteraard onze grote dank ... ), mijn schoonzus (die een massageapparaat mee had meegebracht om de zenuwen in de benen te stimuleren ... ) en vrienden (die voor mij veelal onbekende muziek op een serie CD's hadden gebrand. Daar kan ik dus ook weer even mee vooruit, ik ben zeer benieuwd ... )..
Vanmiddag mijn nieuwe manager op bezoek gehad. Verder veel geslapen.
De blogtitel is ontleend aan een song van het debuutalbum van Joan Armatrading (jaren 70 ... ), die de lading helemaal dekt.
Muiziek: Vandaag even Radio 6 aan gehad om niet steeds met koptelefoon op te zitten, maar deze toch maar weer uit gezet. Even behoefte aan stilte.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten