12-11 Waiting ...

Vannacht weer rond 4:00 uur wakker en even wat gelezen,. Vervolgens toch maar weer snel geprobeerd te slapen en warempel, toen de wekker vanochtend ging heb ik enkele malen de snooze knop gebruikt. Ik kon het helaas niet al te lang rekken, want om 10:00 uur stond de 2e bestraling in het UMC gepland. Meteen bij mijn (tijdige) aankomst werd ik al de bestralingsruimte binnen gedirigeerd en werd ik opnieuw vakkundig in de juiste houding geboetseerd. Om 10:10 uur stond ik al weer buiten. Dat UMC komt zeer professioneel op me over en de titel van mijn blog vandaag slaat dus zeker niet hierop.

Hoe anders ging het er vanmiddag aan toe in het Diac, waar ik een afspraak had met de neuroloog. We waren - opnieuw - keurig op tijd en,volgens de balie waren er geen wachttijden, maar de afspraak begon desondanks 20 minuten te laat. Kortom, wachten in een voor mij toch niet helemaal ideale zithouding.

Ook de conclusie uit het consult: Aan het uitpuilende cement rond de 5e borstwervel is weinig te doen. Het moet komen van vermindering van wondvocht en kankerweefsel. Herstel van de zenuwen is een langdurig proces. Er is sprake van vooruitgang en dat is een goed teken, want stilstand zou zelfs al positief zijn. Voorlopig is het dus afwachten hoe het gevoel zich zal gaan ontwikkelen.  


Muziek: De Beatles song "Getting Better" van het album Sgt Pepper's Lonely Hearts Club Band. Deze slaat op de opgevoerde intensiteit (meer herhalingen ... ) van mijn oefeningen (streven is 4x per dag, maar of dat haalbaar is met al die ziekenhuis bezoeken ... ). Ik word langzaam wel weer wat sterker, maar nog steeds geldt: wat een verschil met mijn benen van kort geleden (snif ... ). En aangezien er met mijn benen niets aan de hand zou moeten zijn is er werk aan de winkel (zolang de rug het toestaat ... . Ja ik weet het: ongeduld is mijn sterke kant ;-) ... ).